Studie naar het verlies van dieren tijdens de vakantie

De gegevens zijn verzameld bij meer dan 700 deelnemers, bestaande uit klanten van Weenect (Frankrijk, België, Nederland, Duitsland, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk) en via een Meta-campagne. De steekproef omvat honden- en kattenbezitters uit stedelijke, landelijke en semi-stedelijke gebieden, met uiteenlopende reisgewoonten en toezichtniveaus op hun dier.

Versoepeld toezicht in vakantiemodus

In 55% van de gevallen raakte het dier zoek terwijl het met zijn baasje op vakantie was. Ter vergelijking: slechts 7,6% van de vermissingen vonden plaats bij bekenden, en 0,5% in een pension. Dit ondermijnt het idee dat dieren vooral zoekraken wanneer ze aan anderen worden toevertrouwd.

Weinig dieren worden continu aangelijnd

Slechts 31% van de eigenaren houden hun dier altijd vast (lijn, tuigje, kooi). De rest is minder consequent: 36% doet dit alleen op bepaalde plekken, 25% laat het dier los maar houdt toezicht, en bijna 6% laat het vrij zonder constant toezicht. Deze laksheid, typisch voor vakanties, verklaart waarom zoveel dieren verdwijnen terwijl ze hun baasje vergezellen.

Gelijk verdeeld risico tussen natuur en woonomgeving

Uit het onderzoek blijkt dat 47,2% van de vermissingen plaatsvinden in natuurlijke omgevingen (bos, bergen, platteland), maar 52,8% in bewoonde gebieden: thuis (18,8%), bij bekenden (9,6%), in vakantielogies (8,1%) of op straat (9,6%). In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is de natuur niet het enige risicogebied—ook de dagelijkse omgeving is risicovol.

Altijd en overal waakzaam blijven

Of het dier nu wandelt in het bos of in de tuin is, de risico's zijn talrijk en vaak onvoorspelbaar: een open deur, een moment van afleiding, jachtinstinct. Deze gelijkmatige verdeling toont aan dat preventie niet plaatsgebonden mag zijn, maar een automatische reflex moet worden—zowel thuis als op vakantie.

De middag is het meest risicovol

35,5% van de vermissingen gebeurt 's middags, gevolgd door de ochtend (27,4%) en de avond (21,8%). Minder dan 3% gebeurt 's nachts. Dit toont aan dat de meeste vermissingen plaatsvinden tijdens dagactiviteiten zoals wandelingen, pauzes onderweg of buitenspelen.

De zomerperiode telt bijna de helft van de vermissingen

43,6% van de vermissingen gebeurt tijdens de zomervakantie, veel meer dan in andere vakantieperiodes (lente, winter, enz.) of buiten schoolvakanties (23,9%). Dit komt door een combinatie van factoren: veel verplaatsingen, goed weer en verminderde waakzaamheid.

De helft van de dieren gedraagt zich anders op onbekend terrein

52% van de respondenten zegt dat hun dier zich anders gedraagt op een nieuwe plek: 27,5% wordt nieuwsgieriger, 24,4% wordt onrustiger of gestrest. Slechts 34% blijft even rustig als thuis. Deze gedragsverandering verhoogt het risico op weglopen, zelfs bij normaal rustige dieren.

Vermissingen duren vaak langer dan 24 uur

67,2% van de dieren wordt binnen 24 uur teruggevonden, 20,4% pas na meerdere dagen en bijna 12% pas na weken of langer. Deze cijfers tonen aan dat een vlucht als gevolg van afwijkend gedrag tot een langdurige verdwijning kan leiden, met tastbare gevolgen voor de eigenaar.

Bewustwording na een incident

Van de mensen die hun dier zijn kwijtgeraakt, heeft 74,4% achteraf een GPS tracker gekocht, en 13,5% overwoog dat te doen. Dit toont aan dat één incident vaak voldoende is om het gedrag structureel te veranderen en preventie als automatisme te integreren.

Een oplossing die blijvend geruststelt

Meer dan 90% van de gebruikers geeft aan zich rustiger te voelen sinds hun dier een GPS tracker draagt. Deze terugkoppeling toont aan dat het gebruik van dit soort apparaatjes het omgaan met vermissingen fundamenteel verandert: het vermindert op lange termijn de bezorgdheid van baasjes.